Trabant (żartobliwie - Zemsta Honeckera, Ford Karton) - samochód produkowany w latach 1957 - 1991 w fabryce VEB Sachsenring Automobilwerke w Zwickau (założonej w 1902 r. przez Augusta Horcha) w Niemieckiej Republice Demokratycznej.
Samochód Trabant byl rozwinieciem i kolejna wersja taniego i malego samochodu osobowego P-70 Zwickau, produkowanego w tych zakładach od 1955 r. W tym właśnie samochodzie po raz pierwszy zastosowano karoserię z tworzywa sztucznego Duroplast (a poza tym inne rozwiązania techniczne, kontynuowane w następnych modelach: dwusuwowy małolitrażowy silnik, duże szyby, stosunkowo pojemne wnętrze, itp.). Kolejną wersją tego modelu był samochód P-50, który w 1958 r. nazwano trabantem (dla uczczenia wystrzelenia w ZSRR sputnika - niem. trabant). Po wersji P-50, w latach 1958-1989 produkowano jeszcze modele oznaczane jako P-600 i P-601. Model P-600 był jedynie rozwinięciem technicznym modelu P-50 (silnik o pojemności 600 cm3), natomiast wprowadzony w 1964 roku model 601 był bardziej przełomowy. Wprowadzony nową stylizację nadwozia (wzorowaną na samochodach produkowanych w USA), oraz później kolejne, ważne zmiany takie jak: Instalacja elektryczna o napięciu 12V, tylne zawieszenie oparte na sprężynach i poprzecznych wahaczach, Przekonstruowana pompa hamulcowa, elektroniczny zapłon bezobsługowy, nowej konstrukcji felgi, ogrzewana tylna szyba, światło przeciwmgłowe i wsteczne, zagłówki siedzeń przednich oraz bezwładnościowe pasy bezpieczeństwa. W latach 1989 - 1991 produkowano ostatnią wersję trabanta - model 1.1. Był on wyposażony w czterosuwowy silnik od Volkswagena Polo - stąd ich popularna nazwa Trampolo (lub Trapolo). W sumie wszystkich modeli Trabanta wyprodukowano w Zwickau w liczbie 3 051 485 samochodów.
TrabantWykorzystanie tworzyw sztucznych do budowy nadwozia podwyższyło jego odporność na korozję. Okazało się także, że karoseria z duroplastu ma podwyższoną wytrzymałość na zgniatanie, co jest korzystne w codziennej eksploatacji samochodu. Zwiększenie odporności idzie w parze z bezpieczeństwem. Testy zderzeniowe przeprowadzone w latach dziewięćdziesiątych wykazały, że jego strefa zgniotu, przy prędkości 55 km/h w zderzeniu czołowym, wyniosła 32 cm, podczas gdy dla np. cinquecento jest ona prawie dwa razy większa; wynika z tego wbrew mniemaniu niektórych, że Trabant stanowił mniejsze zagrożenie w razie wypadku, niż inne auta tych rozmiarów.Należy również dodać,że w razie wypadku duroplast nie zapalał się, gdyż jego temperatura topnienia jest zbliżona do temperatury topnienia aluminium.
Trabanty produkowane po 1989 r. z czterocylindrowymi silnikami czterosuwowymi od Volkswagena Polo o pojemność 1043 cm3,o mocy 29 kW (39,5 KM), miały znacznie lepsze osiągi. Oprócz zwiększenia pojemności silnika, wprowadzono także inne zmiany – amortyzatory piórowe zamieniono na kolumny McPhersona, zbiornik paliwa został umieszczony pod bagażnikiem (w modelu 601 był umieszczony pod maską). Rozstaw śrub kół uległ też znacznym modyfikacjom (przystosowanie do standardu europejskiego).Wprowadzono też kilka zmian związanych ze stylistyką pojazdu – nowa deska rozdzielcza, inny kształt maski przedniej , lamp tylnych, maski i nowy "grill" .
zrodlo: wikipedia.pl
